W związku z przeżywanym aktualnie rokiem św. Pawła z Tarsu, z przyjemnością informuję, że my też mamy w kalendarzu spotkania, na których zgłębiamy jego życie i działalność. W ostatni poniedziałek (17.11.2008) odbyła się właśnie premiera tego cyklu. Ojciec Patryk przedstawił nam podstawowe fakty dotyczące życia św. Pawła a właściwie ich początek bowiem dawka informacji była na tyle potężna, że zdołaliśmy dojść do powołania pod Damaszkiem. Opowiadaniu towarzyszyły materiały mulimedialne oraz zestawienia chronologiczne, które nieuchronnie prowadziły do pytania, czy Paweł mógł spotkać się z Chrystusem twarzą w twarz jeszcze przed Damaszkiem?
Ciekawe, że pomimo swojej pokory, akcentowania w pismach faktu prowadzenia prześladowań chrześcijan, Paweł bez skrępowania nazywał siebie jednocześnie Apostołem, chociaż nie towarzyszył Chrystusowi podczas Jego ziemskiej wędrówki. Dzisiaj chyba nikt nie kwestionuje tego tytułu, być może ze względu na ilość ziemskiej wędrówki samego Pawła.
Dowiedzieliśmy się w zarysie jak wyglądała liturgia starotestamentalna w czasach Pawła oraz dlaczego mógł on przemawiać w synagogach chodząc od miasta do miasta. Mnie ciekawiło, czy Żydzi nie bali się o czystość swojej nauki dopuszczając do głosu osoby postronne. Jak się okazuje nie zawsze potrzebny jest Urząd Nauczycielski…
Tomek, w ślad za ś.p. prof. Świderkówną wywołał temat „nawrócenia św. Pawła”. I możliwe, że odtąd nie będziemy już używać tego wysoce nieprecyzyjnego zwrotu.
Jedną z konkluzji spotkania było, iż pomimo odmienności poszczególnych relacji ze zdarzenia pod Damaszkiem zawartych w Dziejach Apostolskich, tkwi w nich wspólna cząstka prawdy. Mam nadzieję, iż moja relacja także ją zawiera upoważniając mnie do zaproszenia Was na kolejne spotkanie.